środa, 8 sierpnia 2012

Szacunek



Jest piękny dzień
poranek, 
chłopak idzie do pracy,
wypadek,autobus uderza w niego z ogromna silą
 śpiączka, niepewność, 
będzie żył?
Tak.
Minęło już wiele czasu .
Na szczęście żyje .
Na szczęście?

Z uszkodzonym mózgiem w domu dla psychicznie chorych.Widziany na ulicy wywołuje u innych śmiech,gapienie,szeptanie,wytykanie palcami.
To kartka z życia jednego z moich pacjentów.

Wciąż życie skłania nas do refleksji.
Wdzięczność za każdą chwile.
Szacunek dla tych "innych", 
przecież nie znamy ich przeszłości.
I przede wszystkim szacunek do bliźniego ,nie zważając na okoliczności.
I może wreszcie szacunek dla życia.








1 komentarz:

  1. Witaj
    Szacunek do ludzi, otaczającego nas świata wynosimy z domu rodzinnego, a o zdrowie dbać musimy i powinniśmy sami.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Jeśli masz ochotę , możesz podzielić się tutaj swoim zdaniem.Zapraszam,Kitajka.